Dobrze było być!

Dobrze było być i usłyszeć Mazurka Dąbrowskiego z dziesiątek tysięcy gardeł. Poczuć tę moc, tę więź, to wzruszenie!
Dobrze było być i stać, i iść wśród ludzi, którzy myślą podobnie.
Dobrze było być i w tę słoneczną sobotę móc schronić się choć na krótką chwilę pod długą jak boisko, biało-czerwoną flagą.
Dobrze było być, żeby zobaczyć Polaków, którzy się do siebie uśmiechają.
Dobrze było być, żeby poznać fajnych ludzi.
Dobrze było być, żeby się samemu przekonać jak wypiękniała nam Warszawa.
Dobrze było być i przywitać się z miśkiem Kamińskim, czy panem Adamem Michnikiem.
Dobrze było być, żeby śmiać się z prorządowych publicystów, którzy dwoją się i troją, by umniejszyć znaczenie sobotniego Marszu Wolności.
Dobrze było być, żeby móc napisać wprost do niejakiego Błaszczaka Mariusza: łżesz pan i podległa ci policja. Albo do pewnego Semki redaktora: jesteś pan kiep i liczyć nie umiesz. Jak pana zdaniem na demonstracji było 15 tys. osób, to moim zdaniem pan jesteś smukły jak rusałka i ważysz 50 kg. Taka to prawda.
Dobrze było być, żeby zobaczyć młodych dziennikarzy TVPiS jak dwoją się i troją, żeby zachować kamienną twarz, jak im niefajnie i chyba po prostu wstyd, że robią to, co robią dla tych, dla których robią. Ale wiecie co… Przecież nie muszą. Więc chyba chcą. Tym gorzej, bo dobrze być przyzwoitym.
Dobrze było zobaczyć Polskęzbawa i deformatorkę oświaty w więziennym pasiaku.
I dobrze, by to słowo ciałem się stało.