Panie Cezary Przybylski, zwracam się do Marszałka Województwa Dolnośląskiego, czy kiedy zjada pan w domu obiad, zostawia pan brudne talerze na stole aż do następnego posiłku?
Pani Iwono Krawczyk, zwracam się do Wicemarszałkini Województwa Dolnośląskiego, czy kiedy rozbiera pani choinkę, nie zmiata pani opadniętych igieł, żeby leżały do następnych świąt?
Panie Leszku Lochu, zwracam się do dyrektora Dolnośląskiej Służby Dróg i Kolei we Wrocławiu, czy kiedy goli się pan rano, wychodzi potem do pracy bez umycia twarzy?
A Wasi ludzie tak właśnie robią!
Ustalmy fakty. W województwie dolnośląskim mamy ponad 27 tys. km dróg wojewódzkich, czyli takich których właścicielem jest samorząd województwa. Jego organem wykonawczym jest zarząd województwa, na którego czele stoi marszałek. Dolnośląska Służba Dróg i Kolei jest natomiast samorządową jednostką organizacyjną będącą zarządcą infrastruktury kolejowej i drogowej, i wykonuje zadania Zarządu Województwa Dolnośląskiego w zakresie praw i obowiązków należących do zarządcy drogi określonych ustawą z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych oraz zarządcy infrastrukturą kolejową określonych w ustawie z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym.
Otóż pracownicy DSDiK, jak rozumiem w imieniu pana marszałka Przybylskiego i pani marszałkini Krawczyk, a z polecenia dyrektora Locha, rozpoczęli kilka dni temu wykaszanie poboczy wzdłuż należących do województwa dolnośląskiego dróg, w tym drogi wojewódzkiej 351 na odcinku Zgorzelec – reszta świata.
Bardzo pięknie panowie pracownicy DSDiK, wyposażeni w specjalistyczne maszyny, owe pobocza wykosili. Problem w tym, że jak zwykle (bo piszę o tym już kolejny raz) ich pracy nie towarzyszyła kolejna – moim zdaniem obowiązkowa czynność – uprzątnięcie zalegających w przydrożnych rowach i na poboczach śmieci. Są ich tysiące! Puste butelki, puszki po napojach, papiery, torby foliowe.
Póki pobocza porastały trawą, nie było ich widać. Teraz mamy pięknie skoszone pobocza, które ni stąd ni zowąd przeobraziły się w śmietniska!
Jeżdżę wzdłuż takiego kilkunastokilometrowego wysypiska co dzień i zastanawiam się, czy to tak powinno być? Czy to takie trudne w ślad za kosiarkami wypuścić traktor z przyczepą i kilku ludzi, którzy by uprzątnęli zalegające przy drogach śmieci? Takie trudne? A może takie drogie? Nie sądzę.
Nie jestem jakimś wielkim globtroterem, nie widziałem wielu krajów, ale spośród tych, które widziałem (m.in. Austrii, Czech, Słowacji, Słowenii, Węgier, Grecji, Niemiec…) dzięki takiemu działaniu DSDiK to właśnie mój ojczysty kraj jawi mi się (o smutku!) jako ten najbrudniejszy.
W ostatnich dniach obchodzimy doniośle wielkie i tragiczne rocznice narodowe, w tym pamiętną datę 1 sierpnia 1944. Wielu manifestuje z tej okazji swój patriotyzm, zakłada patriotyczną odzież, powiewa biało-czerwonymi szturmówkami. A wiecie co ja myślę… Nie kocha Polski i nie jest polskim patriotą ten, kto wyrzuca swoje śmieci przez okno z samochodu albo wywozi w worku do lasu.
Dlatego poruszony raz kolejny tą sprawą, apeluję do pana Panie Czarku, do pani Pani Iwono i do pana Panie Leszku, zróbcie coś z tym! Zmieńcie procedury pracowników DSDiK! Pozwólcie mi cieszyć się pięknem naszej Polski widzianej z okien samochodu jadącego drogami województwa dolnośląskiego. Bądźcie także w ten sposób, bo nie wątpię, że w inny jesteście, patriotami.
